نوع خاموش کننده کپسول های آتش نشانی اعم از آب و پودر و غیره کاملا متفاوت می باشند و از هر کدام از آن ها به منظور خاموش کردن نوع خاصی از آتش استفاده می کنند تا در بازه زمانی کم قادر به خاموش کردن سریع آتش باشیم. اما همانطور که می دانید در خاموش کننده های مختلف از گاز دی اکسید کربن یا co2 استفاده می شود. این گاز ها فشار لازم را به جهت پرتاب مایع خاموش کننده فراهم می سازند.
پس در پاسخ به پرسش گاز مورد استفاده در کپسول آتش نشانی چیست؟ باید بگوییم گاز این کپسول ها در بیشتر موارد co2 می باشد. در واقع در این کپسول ها گاز های مخصوصی وجود دارد که خاموش کننده ها را به دو دسته کلی تقسیم بندی می کند:
سال هاست که از گاز co2 به دلیل ویژگی های بسیار مناسب آن نظیر: غیر سمی بودن، غیر قابل اشتعال، خنثی و غیره به منظور یک گاز ضد آتش استفاده می کنند. اما دلیل کاربرد و کارایی بالای گاز co2 در کپسول های آتش نشانی چیست؟ باید بدانید که این گاز وزنی ۵/۱ برابر بیشتر از وزن هوا دارد پس زمانی که از آن برای خاموش کردن آتش استفاده می شود، این گاز سطح مانع را پوشش داده و مانع از رسیدن گاز اکسیژن به آتش می گردد و در نتیجه آتش به سرعت خاموش می گردد.
گاز دی اکسید کربن هنگامی که مورد استفاده قرار گیرد هیچ آثاری از خود جای نمی گذارد و معمولا در ظرفیت های یک کیلویی، دو کیلویی، سه کیلویی، چهار کیلویی، پنج کیلویی و شش کیلویی ساخته می شوند. بیشترین کاربرد آن ها در مکان های سر پوشیده برای خاموش کردن آتش ایجاد شده در وسایل الکتریکی و دستگاه های کامپیوتری می باشد.
نکته بسیار مهمی که باید مورد توجه قرار گیرد نحوه‌ی مصرف و میزان استفاده از گاز co2 در محل های سر بسته است. از آن جایی که اصلی ترین وظیفه‌ی این گاز از بین بردن اکسیژن موجود در اطراف حریق است، مصرف بیش از اندازه آن سبب کاهش اکسیژن برای افراد حاضر در صحنه می گردد و گاها افراد با تنگی نفس و مشکل در نفس کشیدن مواجه می گردند. بهترین عمل زمانی است که با فشردن کپسول آتش نشانی یا محل را ترک نمایید یا درب ها و پنجره های محیط را باز گذاشته و گاز موجود در هوا را خارج نمایید.
به طور کلی دو مدل کپسول آتش نشانی وجود دارد که از گاز های co2 استفاده می کنند، که در ادامه می توان به کپسول های آتش نشانی حاوی گاز co2 کارتریج بیرون و نوع کارتریج داخل اشاره نمود. اما این کارتریج چیست؛ در پاسخ باید عنوان کنیم که به جهت جلوگیری از تماس مستقیم گاز کربن دی اکسید یا co2 با مواد داخلی این کپسول ها آن ها را درون یک کارتریج یا همان استوانه ها نگهداری می کنند و زمان استفاده گاز co2 از کارتریج خارج می گردد.
در این مدل کپسول ها، کارتریج درون کپسول ها طراحی گردیده است و دارای مقادیری مشخص از گاز co2 می باشد. هنگامی که اهرم کپسول مورد فشار قرار گیرد، گاز از درون آن بیرون آمده و مواد درون کپسول را تحت فشار قرار می دهد و سمت بیرون پرتاب می نماید.
کپسول هایی با کارتریج بیرون معمولا در کپسول های پودری و گازی مورد استفاده قرار می گیرند. کارتریج این کپسول ها خارج از محفظه سیلندر بوده و به آن چسبیده است. این کپسول ها به دو صورت اهرمی و یا فلکه ای قابلیت باز شدن دارند. با این کار فشار لازم به منظور تخلیه مواد درون سیلندر تامین گشته و حریق اطفاء می گردد.
بر اساس نوع کپسول های آتش نشانی می توان از ازت یا گاز co2 درون آن ها بکار برد. کپسول هایی که آب درون آن ها بکار رفته است قابلیت استفاده از گاز co2 وجود ندارد. این گاز هنگامی که از کپسول خارج می شود فشار کاهش یافته و دمای آن بسیار کم می گردد که در نهایت زمینه‌ی یخ زدگی را فراهم می نماید. به همین منظور در کپسول های آب و گاز از ازت استفاده می کنند.
اما در کپسول هایی با محتوای پودر و گاز می توان از هر دو نوع گاز استفاده نمود. هنگام استفاده از این گاز ها، مواد به خوبی به سمت آتش پرتاب شده و سبب کاهش دمای محدوده آتش می شود و در نهایت آتش به خوبی خاموش می گردد.
در کپسول هایی که بر پایه پودر، گاز و کارتریج بیرونی هستند باید موارد ذکر شده را به خوبی رعایت کرد تا در نهایت قابلیت خاموش سازی آتش در کوتاه ترین زمان ممکن را را به صورت اصولی تجربه نمایید:
